Wróciliśmy z obozu tropieniowego z Bavaria Team. Dla zaniepokojonych dodam, że burza, która przeszła w Borach nas jedynie musnęła i żadnych szkód z jej powodu nie ponieśliśmy. Na obozie byłam z Reksiem, bez wózeczka (nie zmieścił mi się wraz z rowerem do auta). W sumie dobrze, że zestawu jezdnego nie wzięłam, bo czasu wolnego było jak na lekarstwo. Obóz przetrwania to pikuś.
Było więc tropienie w lesie, dla Reksia krótsze ślady, było wykrywanie zapachu (od podstaw). Było także posłuszeństwo i komunikacja. Były wykłady i omówienie pracy psów i ludzi.
Było też coś dla nas, dwunożnych - mindfulness czyli trening uważności, trening emisji głosu a także ognisko w sympatycznej atmosferze. Na kąpiele w jeziorku pozostawał czas bardzo wczesnoporanny lub późnowieczorny. To samo dotyczyło zbierania grzybów - były wyłącznie moje ulubione kurki, których odrobinę udało się nam, z Elą, zebrać i w godzinach nocnych włożyć do słoików (w zalewie solnej).
Zdjęć malutko, bo telefon najczęściej pozostawał w pokoju a aparat fotograficzny, z naładowaną baterią, został zapomniany w domu..
Co do Reksia - cały czas kuleje, nie obciąża zbytnio łapki, chociaż się nią podpiera. Jak biegnie jest OK tzn. nie widać kulawizny, jak chodzi wolno... smutno patrzyć.
Jedziemy na wizytę do Czech jutro lub pojutrze (muszę sprawdzić), zobaczymy. Może będzie doktor Novak i powie coś więcej.
Las o poranku (przed 6.oo rano) to magia..
Tutaj ćwiczymy nieco inną formę kształtowania - Reksio nauczył się ukłonu.. oraz powoli, uczy się nie reagować na bodziec - ulubione smaczki
Ponieważ padało, ćwiczyliśmy w budynku.
I chwila relaksu
Reksio po pracy, teoretycznie niedługiej, padał "na nos". Nie ma się jednak co dziwić. Praktycznie od września ubiegłego roku ciagłe ograniczenia do krótkiej smyczy i maksymalnie 30 minutowych spacerów zrobiły też swoje..
Zdjęcie grupowe naszych psów
(na zajęciach psy się nie spotykają)
) bardzo poważnie złamałam dwie kości podudzia i po 2 miesiącach od zespolenia był prawie zerowy zrost. A byłam nieomal dzieckiem przecież! Dziś przypominam sobie o operacji, jak się walnę w piszczel - miejsce boli po prawie 40 latach jak diabli. 
